مکانیسم اثر آرسنیک در القای سرطان

سابقه و هدف: آرسنیک غیرآلی که سبب آلوده­کردن آب آشامیدنی بیش از 100 میلیون انسان در دنیا شده است، یک ماده کارسینوژن است و مجاورت طولانی­مدت با آن می­تواند به­عنوان یکی از بزرگترین تهدیدها برای سلامتی انسان محسوب شود. حتی سطوح پائین مجاورت با آرسنیک، سبب افزایش ریسک سرطان پوست، مثانه و ریه می­گردد؛ به­طوری­که ریسک ابتلا به سرطان پوست را دو برابرکرده و سالانه بیش از 5297 مورد سرطان ریه به آرسنیک نسبت داده می­شود. مواد و روش­ها: مطالعات اخیر در این زمینه با استفاده از بانک­های اطلاعاتی pubmed, science direct, google scholar, ovid تحت بررسی مروری و آنالیز قرار گرفتند. نتایج: آرسنیک از طریق القای استرس اکسیداتیو و تولید ros در شروع و پیش­برد سرطان دخالت دارد. هم­چنین، متیلاسیون آرسنیک به وسیله s -آدنوزیل متیونین و گلوتاتیون، سبب تولید گونه­های بسیار سمی متیله آرسنیک با فعالیت سیتوتوکسیک قوی و اثر مهارکنندگی آنزیم و اثرات اپی­ژنیکی نظیر تغییرات هیستونی و متیلاسیون dna می­شود. آرسنیک قادر است به گروه­های سولفیدریل سیستئین برخی از پروتئین­ها باند شده و فعالیت آنها را مهار کند. به­علاوه، دارای اثرات سینرژیک با تنباکو و الکل در القا سرطان می­باشد. نتیجه­گیری: مرور مطالعات اخیر انجام شده نشان می­دهد که تماس با آرسنیک می­تواند به­عنوان یک بیومارکر قوی در کارسینوژنسیتی القا شده با آرسنیک مطرح شود. بیان مکانیسم­های کارسینوژنسیتی آرسنیک جهت درمان و پیشگیری از سرطان­های القا شده با این عنصر، اهمیت دارد.